هیچ کس رو دلتنگ خودت نکن

جدا از این که باید کسی که رفته رو رها کنی و ازش بگذری و خودت رو دوست داشته باشی بعضی وقت ها یه حسی به سراغت میاد که هیچ راه حلی واسش نیست. فقط باید زانوی غم بغل بگیری و بذاری زمانت بگذره. و اون حس رو بهش میگن دلتنگی. یه حسیه که واقعا هیچ کاری نمی شه واسش کرد. یعنی هر چقدر هم سعی کنی همه چیز رو فراموش کنی و ازش بگذری و خوب زندگی کنی یه دفعه یه جا بد جوری گرفتارت می کنه. و هیچ درمانی واسه دلتنگی نیست. 

و دلتنگی با خودش یه عالمه حس های بد دیگه به همراه میاره که می تونه به طور کلی نابودت کنه ولی دلتنگی رو نمی شه از بین برد. دلتنگی تقاص دل سپردن اشتباهه... هر جایی هم که باشی، هر چقدر هم که به دور دست ها فرار کنی توی یه چشم به هم زدن پیدات می کنه و به دامش می افتی و من می خوام بگم که در مواقع دلتنگی... واقعا هیچ کاری نمی شه کرد. مجبوری فقط اون لحظه ها رو بگذرونی و امید داشته باشی که بالاخره این دلتنگی ها هم پر بکشن و برن. 

و واقعا بیرحمیه اون قدر به کسی احساس بدی و بری. و وقتی حتی نمی دونه کجایی دلتنگت بشه و هیچ حسی دردناک تر از دلتنگی نیست و دلتنگ کردن کسی که ولش کردی تاوان سختی به همراه داره، زمین می چرخه و می چرخه و یه روزی یه جایی یا دلتنگ خودش می شی یا دلتنگ یکی شبیه به اون و در اون لحظه واقعا به یاد میاری... به یاد میاری که به خاطر چه کسی الان این احساس رو داری... دقیقا همون کسی که این حس  رو به خودش داده بودی... و بترس از اون روز دلتنگی که وقتی تو رو گرفتار کنه خیلی بیشتر از اونی که رهاش کردی درش فرو می ری...

هیچ کس رو دلتنگ خودت نکن...